“Mùsicas contra el diluvio” è il primo disco a mio nome, pubblicato nel 2010, da poco sbarcato a Barcelona. È una raccolta di 16 brani, molti strumentali, alcuni cantati.
Un affetto particolare mi lega a tutte queste canzoni, come se al tempo fossi realmente molto più giovane, come se ora fossi realmente molto più vecchio.
Qui di seguito troverete i testi e cliccando sul titolo potrete ascoltare la canzone.
Cammino e cerco casa
Per le strade di Miró
E senza risultato vago
Fino a Can Baró
Cammino e cerco casa
Qualcosa incontrerò
Barcellona senza posa
Tra le barche e i falò
Girando senza meta poi vedrò
Le facce un po’ sbiadite
Dentro il vento dei metró
Barcellona senza posa
Qualcosa incontrerò
(lyrics by Valeria Bello)
Su nombre es Javier.
El gato.
En realidad, su verdadero nombre es Gennaro,
pero come ahora vive aquí yo le llamo Javier.
El tiene 12 años, es divertido y inteligente. A veces es altruista y generoso. Desgraciadamente sufre un pequeño problema: está un poco “rígido”. no se mueve.
sucedió hace mucho tiempo, un accidente.
Vos otros debéis saber que tiene 4 patas, como todos los gatos, pero las dos a la izquierda son iguales a las dos a la derecha,
así que cuando camina no llega muy lejos. porque corre siempre en círculo. Hace círculos y espirales.
no es muy práctico tener cuatro patas iguales, se lo aseguro. Es como tener un contrabajo con cuatro cuerdas iguales: después de un rato empieza a ser cansino…
es como todas esas cosas molestas que hacen la vida difícil para todo el mundo, y especialmente la de un gato.
El gato aquí, Javier, es así, porque un día, girando acabó encajado entre dos espejos y (vos otros sabéis que) si te quedas atrapado entre 2 espejos ya no te puedes mover durante mucho tiempo.
La lástima es que Javier ya lleva cinco de las siete vidas que tiene asignadas y ya no puede usar más … es un derroche de vidas este gato.
Digo esto, os cuento la historia de Javier, porque tengo la esperanza de ganar algo con él, pero aun no he descubierto cómo.
Na guagliona ca sa stoja e capill’ o vient’,
nu vient’ ca soscia ro’ nord ‘e trèv’ri nnav’,
i nnav’ ca ddo puort’ arretòrnan’ a mmar’,
o mar’ ca tèn’ l’onn’ cumm’ e palazz’,
e palazz’ chi chiant’ ca sònan’ a fenestr’,
a fenestr’ ca s’arap’ ncòpp’ e vvoc’ ra chiazza,
a chiazza addo’ se vènnen e llastr’ culurat’,
e llastr’ ca nu te fan verè nient’,
nient’ è chiù bell’ e nu vas’ suoije,
nu vas’ ca lassa ‘o muss’ russ’ russ’,
nu muss’ russ’ gilos’ ra faccia soija,
a faccia c’rrir’ strizzann’ l’uocchije,
l’uocchije che sonc’ e na guagliona,
na guagliona ca sa stoja e capill’ o vient’,
nu vient’ ca soscia ro’ nord ‘e trèv’ri nnav’,
i nnav’ ca ddo puort’ arretòrnan’ a mmar’…
Se vicino al mar me ne andrò…
Se, lontan da te…
Nisciun’ s’arrecòrda chill’ juorn’
Ca fors’ nt’o ciel’ mancavan’ pur’ e stell’
Scitat’ m’ stev’, aspettann’ c’ascess’ o sol’
E purtass’ a luc’ ncopp’ i capill’ e i p’nzièr’.
Ma o tiemp’ passav’ e a nott’ restav’,
e nun te putev’ manc’ verè ncòpp’ o terrazz’
e chian’ passavan ll’or’ e muntav’ o silenzije,
se stutarn e lluc’ ebbascij’ ‘a via.
E o mar’ facev’ o rimor’ e l’alber’ ca se spezz’,
e o vient’ parev’ ca chierev’ e pport’ e s’araprì,
e ‘a controra parev’ nu lag’ nir’ e senz’ a riva.
Verett’ all’uocchije tuoje
ca s’ chiurètt’r subbet’ aròpp’ e mieje
Na na na na…
Vola vola colomba mia,
torna a casa anima mia,
che se tu torni poi torno anch’io,
torna a casa angelo mio.